– 23 มีนาคม 2559 –

เครื่องตรวจบอกว่าท้อง ซื้อแท่งตรวจครรภ์มาอีก 2 แท่ง ขึ้น 2 ขีดทั้งคู่

– 24 มีนาคม 2559 –

ตรวจอีกรอบเพื่อความชัวร์ ผลยังเหมือนเดิมทุกอย่าง คราวนี้ไม่พลาดแล้ว ^_^

– 31 มีนาคม 2559 –

อายุครรภ์ 4 อาทิตย์

ลูกตัวยาว 1.7 mm ถุงน้ำคร่ำยาว 8 mm

– 15 เมษายน 2559 –

อายุครรภ์ 6 อาทิตย์ (แต่หมอเขียน 5 อาทิตย์)

หัวใจลูกเต้นแล้ว ^_^

ลูกตัวยาว 1.09 cm ยาวเพิ่มขึ้น 6.4 เท่าจาก 2 อาทิตย์ก่อน (1.7 mm)

คุณหมอบอกกำหนดคลอดคือ 2 ธันวาคม 2559

โอ้ว ลูกพ่อราศีธนู!!!

น้องอ็อบได้สมุดประจำตัวคุณแม่ด้วย (Mutterpass)

– 6 พฤษภาคม 2559 –

อายุครรภ์ 9 อาทิตย์ (แต่หมอเขียน 10 อาทิตย์ เอาไงกับคุณหมอดีเนี้ย 3 อาทิตย์ที่แล้ว บอก 5 อาทิตย์ วันนี้บอก 10 อาทิตย์แล้ว)

เห็นรูปร่างลูกชัดเจนขึ้นมาก เห็นแขน เห็นขา เห็นหัวแล้ว

ตอนแรกเห็นแท่งยาวๆ ที่หว่างขาลูก นึกว่ากระจู๋ ใหญ่มาก ตกใจ นึกว่าได้พ่อมาเยอะ แต่ศรีภรรยาบอก อันนั้นสายรกเด็กย่ะ คุณหมอบอกว่า ต้องรออีกสักพักถึงจะบอกเพศลูกได้

ตอนหมอเอาเครื่องอัลตร้าซาวด์วางที่ท้อง ลูกสดุ้งด้วย อย่างแรง ตัวนี้เด้งขึ้นมาเลย สงสัยทักทายพ่อกับแม่ ^_^

วัดขนาดสมอง คุณหมอว่าอยู่ในเกณฑ์ดีมาก หัวใจเต้นตุ๊บๆ

วัดความยาวตัวลูก (Scheitelsteißlänge (SSL)) 2 ครั้ง เฉลี่ยได้ 3.28 cm

เส้นผ่านศูนย์กลางศีรษะ (Biparietaler Durchmesser (BPD)) ได้ 1.32 cm

เสียดาย ได้รูป 3D ลูกมาเล็กมาก scan แล้วขยาย รูปแตกเลย

วัดตัวครั้งที่ 1 ได้ 3.14 cm

วัดตัวครั้งที่ 2 ได้ 3.41 cm

วัดเส้นผ่านศูนย์กลางศรีษะ ได้ 1.32 cm

รูป 3D เวอร์ชั่นขาวดำ ช่วงนี้เทรนถ่ายรูป Black & White กำลังมาแรง เอาซะหน่อย

อันนี้ เวอร์ชั่นสี (เหลือง) สแกนแล้วเอามาขยาย รูปเลยแตกไปหน่อย

รายงานผลอัลตร้าซาวด์ของคุณหมอ (Ultraschallbefund)

– 20 พฤษภาคม 2559 –

อายุครรภ์ 12 อาทิตย์

วันนี้มาทำ Screening Test เพื่อดูว่าลูกมีโอกาสอยู่ในกลุ่มอาการดาวน์ (down syndrome) หรือเปล่า

Screening Test จะตรวจจาก 1.การทำ ultrasound (ทราบผลทันที) 2.การตรวจเลือดแม่ (ต้องรอผลเลือดจาก Lab ก่อน)

ผลการตรวจ ultrasound คุณหมอบอกว่า ลูกมีสุขภาพแข็งแรง อวัยวะทุกอย่างเจริญเติบโตดีมาก

ไม่น่าจะอยู่ในกลุ่มเด็กที่มีอาการดาวน์ แต่ยังไงก็ตาม ต้องรอผลจากการตรวจเลือดอีกที

ผลตรวจเลือดจะออก อย่างช้าที่สุดวันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม 2559

ยังไงก็ตาม ตอนนี้ก็สบายใจไปเปราะหนึ่งแล้ว (เฮ้อ!! ถอนหายใจดังๆ)

วันนี้ได้ถ่าย Video การทำ ultrasound ลูกด้วย ลูกดิ้นเก่งมากเลย

วัดความยาวตัวลูก (Scheitelsteißlänge (SSL)) วันนี้ 5.97 cm

รายงานผลอัลตร้าซาวด์ของคุณหมอ (Ultraschallbefund)

เนื่องจาก screening test เป็นการขอตรวจในกรณีพิเศษ พ่อแม่เลยต้องจ่ายเงินค่าตรวจเอง

– 30 พฤษภาคม 2559 –

ผลการตรวจ Screening Test ออกแล้ว

โทรไปหาคุณหมอ แกบอกว่า ผลออกมาดีมาก

โอกาสที่ลูกจะเสี่ยงอยู่ในกลุ่มอาการดาวน์ ลดลง เหลือที่ 1/20000

เสียงสนทนาที่คุยกับคุณหมอ

หลังจากนั้นไม่กี่วันก็ได้รับจดหมายตามมา

– 14 มิถุนายน 2559 –

อายุครรภ์ 15 อาทิตย์ กับอีก 4 วัน

อัลตร้าซาวด์ ครั้งนี้ ลูกให้ความร่วมมือดีมาก

สรุป เป็นผู้ชายครับ ดีใจมาก

อันนี้ “จู๋” ครับ

แอบยิ้มด้วย

วัดฝ่าเท้า

ถ่ายจากตูดลูก เห็นจู๋ ชัดเลย

– 15 กรกฎาคม 2559 –

อายุครรภ์ 20 อาทิตย์ ครึ่งทางแล้ว

ตอนนี้ ลูกหนัก 3.33 ขีด พัฒนาการทางร่างกายดีมาก

แต่อัลตร้าซาวด์ครั้งนี้ ไม่ลูกไม่ยอมให้พ่อแม่เห็นหน้าเลย

ยังดีนะ ยังยกนิ้วโป้งให้ดูอยู่ สงสัยจะบอกว่า ส.บ.ม.

รู้ไหมว่าใคร (จู๋) ใหญ่

หมอบอกว่า “ขา” ค่อนข้างยาว

กด Like ให้พ่อกับแม่

เสียตังค์เพิ่ม เพราะรัฐบาลจ่ายค่าอัลตร้าซาวด์ให้แค่ 2 ครั้ง

อยากเห็นหน้าลูกบ่อยๆ ก็ต้องยอม ฮ่า ฮ่า

– 12 สิงหาคม 2559 –

อายุครรภ์ 24 อาทิตย์

วันแม่แห่งชาติ ต้องพาคุณแม่คนใหม่มาตรวจครรภ์

วันนี้ ลูกยอมให้พ่อแม่เห็นหน้าหล่อๆ ของลูกแล้ว

มีแต่คนบอก จมูกกับปากเหมือนพ่อ แต่โครงหน้าเหมือนแม่

ลูกหนัก 5.84 ขีด (ครึ่งโลกว่าแล้ว)

วัดฝ่าเท้าได้ 3.73 cm

ผมหล่อไหมครับ!!

ปิกะจู

ฝากรอยเท้าเอาไว้ (3.73 cm)

ดูดีๆ หน้าเหมือนใคร

อีกไม่นาน เราก็จะพบกันแล้ว ดีใจจัง

– 16 กันยายน 2559 –

อายุครรภ์ 29 อาทิตย์

วันนี้มาตรวจแต่เช้า เพราะต้องมาวัดอัตราการเต้นของหัวใจลูกด้วย

พัฒนาการของลูกอยู่ในเกณฑ์ที่ดี

แต่คุณแม่มีธาตุเหล็กต่ำมาก ต้องโด็ปอีกหน่อย

วันนี้ ลูกลืมตามาดูพ่อแม่ด้วย ^_^

ลูกหนัก 1.107 กิโล

หัวใจลูกเต้นเร็วมาก 142 ครั้งต่อนาที (หัวใจเด็ก จะเต้นเร็วกว่าหัวใจผู้ใหญ่เยอะมาก)

หมอบอก เวลาอัลตร้าซาวด์ จมูกจะใหญ่กว่าของจริงเล็กน้อย

มุมไหนก็หล่อ!!

..ไข่ย้อย..

ลืมตาแล้วครับ

พอดูรวมๆ แล้วมีเสน่ห์ เหลือเกิน

ว่าแล้วก็หลับต่อ

– 14 ตุลาคม 2559 –

อายุครรภ์ 33 สัปดาห์

วันนี้ ตรวจอัตราการเต้นของหัวใจลูกก่อน หลังจากนั้นจึงทำการอัลตร้าซาวด์

อัตราการเต้นของหัวใจลูกอยู่ในเกณฑ์ดี แต่ผลจากการอัลตร้าซาวด์ปรากฏว่า ลูกนอนอยู่ในท่าขวาง

ไม่ขวางธรรมดา ขวางแบบไขว้ไปหมด

หัวลูก มือลูก เท้าลูก อยู่ทางด้านขวา ส่วนก้นลูกอยู่ทางด้านซ้าย

คุณหมอบอกว่า ถ้าเด็กไม่ยอมกลับเอาหัวลง อาจจะต้องทำการผ่าคลอด

นอกจากนั้น ธาตุเหล็กของคุณแม่ ยังต่ำมากๆ คุณหมอต้องเขียนใบสั่งยาเพิ่มธาตุเหล็กตัวใหม่ให้

ยังไม่พอ ลูกยังเอาหน้ามุดไปข้างหลัง อัลตร้าซาวด์ไม่เห็นอีก T_T

ก่อนกลับ คุณหมอคุยกับผู้ช่วยพยาบาล ว่าจะลองนวดกับฝังเข็มดู เผื่อบางที ลูกอาจจะกลับเอาหัวลง

ลูกหนัก 1.727 กิโล

วันนี้ ลูกไม่ให้ความร่วมมือเลย ไม่เห็นอะไรเลย เห็นแต่เท้าลูก

– 28 ตุลาคม 2559 –

อายุครรภ์ 35 สัปดาห์

วันนี้รอตรวจนานมาก หมอนัด 10 โมง กว่าจะได้ตรวจเกือบเที่ยง

ทุกเคสก่อนหน้าซีเรียสหมด เลยต้องรอนาน

พอถึงตาเรา หมอบอกว่า ลูกเอาหัวลงแล้ว คงสามารถคลอดธรรมชาติได้ (ถ้าลูกไม่เปลี่ยนท่าอีกน่ะ)

ตรวจอีกพักเดียว หมอก็บอก ทุกอย่าง ok กลับบ้านได้… ไรฟ่ะ รอตั้งนาน ตรวจเสร็จเร็วโครต

คราวนี้ก็เหมือนเดิม ลูกยังคงเอาหน้ามุดไปด้านหลัง อดเห็นหน้าลูกอีกตามเคย

ลูกหนัก 1.997 กิโล

รูปตอนพาคุณแม่อ็อบมาทำ Therapy เพื่อให้ลูกกลับหัวลง

วิธีการทำ Therapy พยาบาลจะเอาธูปอันใหญ่ๆ มาลนที่บริเวณนิ้วเท้า

ไปทำแค่ 2 ครั้ง ลูกกลับเอาหัวลงเลย เจ๋งจริงๆ

– 15 พฤศจิกายน 2559 –

อายุครรภ์ 37 สัปดาห์ + 4 วัน

คุณหมอบอก ทุกอย่างโอเค ลูกสามารถเกิดได้ทุกเวลา

สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี น้ำหนักลูกตอนนี้ 2.673 กิโลกรัม

ลูกเอาหน้ามุดไปด้านหลังพร้อมเกิด คงเห็นหน้าลูกอีกทีตอนเกิดเลยมั้ง

– 24 พฤศจิกายน 2559 –

ตอนประมาณบ่ายสามโมงกว่า น้องอ็อบมีไหลออกจากช่องคลอด (ยังไม่มีอาการเจ็บท้อง) แต่ก็รีบไปตรวจที่โรงพยาบาล Frauenklinik Dr.Geisenhofer am Englischen Garten

ตรวจซักพัก หมอบอกว่าไม่ใช่น้ำคล่ำ เลยให้กลับไปที่บ้านก่อน

พอตอนประมาณ ทุ่มครึ่ง น้องอ็อบปวดมดลูกมาก ประมาณ 20 นาทีจะปวดที่หนึ่ง แต่ก็คิดว่า เป็นสัญญาณหลอก เลยยังไม่ไป ดูอาการอีกซักพัก

ประมาณสี่ทุ่มกว่า ปวดท้องทุกๆ 5 นาที เลยรีบไปโรงพยาบาลอีกรอบ คราวนี้หมอที่ประจำเวรบอกว่า ลูกน่าจะคลอดแล้ว ให้ แอดมิด เลย

– 25 พฤศจิกายน 2559 –

ช่วงเที่ยงคืนกว่า วันที่ 24 พฤศจิกายน น้องอ็อบปวดท้อง แต่มดลูกก็ยังเปิดแค่ 3-4 cm.

หมอให้ลองไปเดินเล่นดูซัก 1 ชั่วโมง แต่ไม่ไหว เดินได้แค่ครึ่งชั่วโมง ปวดมาก เลยขึ้นมานอนบนเตียงต่อ

ตอนนอนบนเตียง เค้าจะใช้เครื่องวัดค่าอัตราการเต้นหัวใจลูก การดิ้นของลูก แล้วก็การบีบตัวของมดลูก

เวลามดลูกบีบตัว มันจะมีกราฟให้ดู ยิ่งกราฟขึ้นสูง แสดงว่ามดลูกบีบตัวมาก น้องอ็อบก็จะเจ็บมาก

พอเราเห็นแล้วว่ากราฟกำลังจะขึ้น รู้ว่าน้องอ็อบกำลังจะเจ็บมดลูกอีกแล้ว รู้สึกสงสารสุดๆ คิดในใจว่า ถ้าน้องอ็อบต้องเจ็บอย่างนี้ มีลูกคนเดียวก็พอล่ะ

ตี 3 กว่า น้องอ็อบเจ็บมาก มดลูกยังเปิดไม่ถึง 10 cm. ไม่มีวี่แววจะคลอด เลยขอให้หมอบล็อคหลัง (PDR) ให้

ตอนบล็อคหลัง น่ากลัวมาก หมอใช้เข็มอันใหญ่มาก ยาวด้วย แทงเข้าไปในกระดูกสันหลัง ได้ยินเสียงเข็มเสียดสีกับกระดูกสันหลัง ดังกึกๆ เลย ดูแล้วสงสารมาก

พอบล็อคหลังเสร็จ ยาเริ่มออกฤทธิ์ น้องอ็อบเจ็บมดลูกน้อยลงบ้าง แต่มดลูกก็ยังเปิดไม่หมด ที่แย่กว่านั้นคือ ลูกดิ้นน้อยลง เหมือนลูกจะหลับอีก

ลูกดิ้นน้อยลง จากที่หัวลูกลงมาปลายมดลูกแล้ว ก็กลับเอาหัวเข้าไปอีก พยาบาลบ่นสุดๆ

ตี 5 กว่า มดลูกก็ยังเปิดไม่หมด ยาบล็อคหลังก็ใกล้จะหมดฤทธิ์ หมอเลยฉีดยาเร่งคลอดให้

8:30 หมอเวร+พยาบาล ผลัดกลางคืนกลับบ้านหมด หมอใหญ่ที่ฝากครรภ์ไว้ก่อนหน้านี่มาถึง พอตรวจเสร็จ ก็ทำหน้าแบบ แย่ๆ ประมาณว่า ทำไมถึงยังไม่คลอดอีก

หมอคุยอะไรกับพยาบาลไม่รู้ ซักพักก็บอก ป่ะ จะพาไปคลอดล่ะ ก็พาน้องอ็อบเข้าห้องคลอดเลย แล้วหมอก็ฉีดยาเร่งคลอดให้น้องอ็อบแบบหมดหลอดเลย

หมอบอกว่า น้องอ็อบจะรู้สึกหัวใจเต้น เหมือนกินเอสเปรสโซ่ ซัก 10 แก้วนะ

ซักครู่หมอบอกให้น้องอ็อบเบ่ง น้องอ็อบก็เบ่ง ไอ้เราก็นั่งดูอยู่ข้างๆ เตียงคลอด ตรงหัวเตียง สงสารและเป็นห่วงน้องอ็อบมาก เป็นห่วงลูกด้วย ทำอะไรไม่ถูกเลย

เบ่งครั้งที่สาม หมอก็ใช้ที่ดูด ดูดหัวลูกออกมา ตอนนั้น ตื่นเต้นมาก พอลูกคลอดออกมาก หมอก็เอาลูกมาวางไว้ที่อกของน้องอ็อบ แล้วให้คุณพ่อตัดสายสะดือให้ รู้สึกตื่นเต้นมาก

สงสารลูกด้วย หัวลูกถูกดูดเป็นรอยวงกลมรอบหัวเลย ส่วนน้องอ็อบก็สั่นมากเพราะโดนยาเข้าไปเยอะ จนหมอที่ทำคลอดต้องตามหมอเฉพาะทางมาช่วยดู

ความรู้สึกตอนนั้น ไม่สามารถบรรยายได้เลย มีความสุข กลัว เป็นห่วง หัวก็คิดไปต่างๆ นานา มีทุกอารมณ์

ซักพักน้องอ็อบเริ่มดีขึ้น สั่นน้อยลง หมอก็เย็บแผลให้ นานมาก พอรู้ว่าน้องอ็อบปลอดภัยก็ โฟกัสมาที่ลูกอย่างเดียว

และแล้ว…..

ในที่สุด…..

เบญจมินทร์ ก็ลืมตามาดูโลก ลืมตาออกมาจริงๆ นะ 1 ข้าง มองพ่อใหญ่เลย 5555 กำหมัดออกมาด้วย 1 ข้าง

————————————————

เบญจมินทร์ ชวินดท์ (Benjamin Schwindt)

เกิด 25 พฤศจิกายน 2559 เวลา 8:26 น้ำหนักตัว 2,720 กรัม ความยาว 49 cm.

นอนรอปากมดลูกเปิด

เบญจมินทร์ มาแล้วครับ

รูปวันถัดมา เบญจมินทร์อายุครบ 1 วัน

รูปเบญจมินทร์อายุครบ 3 วัน

รูปนี้ ทางโรงพยาบาลถ่ายให้ เค้ามี Studio ถ่ายภาพในโรงพยาบาลเลย